Yashacha mantra free Marathi Audiobooks

कविता : माणूसकी बोल माणसा खडे बोल  मी बोलतोय मनी  एक काळ आसा होता  मला विचारत नव्हतं कुणी ...                                मोल होत वस्तुला                              देवान घेवानही वस्तुची                             जगण्यासाठी त्या काळी                                नव्हती गरज पैशाची .... सोनं  चांदी  विकायची आणा गीनी रूपायात  काठीला सोने बांधून  लोक फिरायचे गावात...                           गावालाही गावपण होते                             चावडीत लोक बसायचे                            सर्व मान्य तोडगा काढून                             न्याय निवाडा करायचे .... सारे गाव सरपंच पाटील  नाममात्र एकजण  अन्याय नसे कोणावरच  जोडले जायचे सगळेजन ....                                  निवडणूक नसली तरी                            गावगाडा एकाने हाकायचा                             क्षणिक सुखासाठी कोण                               गावच नाही विकायचा.... परस्परांच्या प्रेमावरती  ठरायची तेंव्हा माणुसकी  नाती गोती जपायची  म्हणजे वाढायची लायकी ....                             सोने चांदी पैसा नव्हता       

Your browser does not support the audio element. सावली माणसाची ... सावली माणसाची... आयुष्यभर त्याच्यासोबत चालणारी, सुख-दुःखात साथ निभावणारी, जिवाभावाची सखीच... सावली माणसाची... स्वच्छ प्रकाशात स्पष्ट दिसणारी, अंधारात माञ... काही काळासाठी साथ सोडणारी, सावली माणसाची... त्याच्या वयाबरोबर वाढणारी, त्याचं आस्तित्व दाखवणारी , कधी कधीतर... त्याच्यात अस्तित्वात हरवणारी, सावली माणसाची... माणसातली माणुसकी जपणारी, त्याच्या नजरेत, त्यालाच असते सावरणारी, सावली माणसाची... असली काळाबरोबर दिशा बदलणारी, तरीही... आयुष्यभर त्याच्यासमोर चालणारी. मंगेश शिवलाल बरई. हिरावाडी,  पंचवटी, नाशिक-४२२००३. Audio poem, audio story, Marathi Audiobook टिप : -{ लेख कसा वाटला कमेंट मध्ये नक्की कळवा }-   सदर लेख आवडल्यास नक्की शेअर करा ✅

माझ्या सर्व कविता ई-बुक स्वरूपात उपलब्ध आहेत... माझ्या सदर सर्व कविता वाचण्यासाठी खालील दिलेल्या  बाय बटन वर क्लिक करून  खरेदी करा ! _______________________________________ टिप : -{ लेख कसा वाटला कमेंट मध्ये नक्की कळवा }-   सदर लेख आवडल्यास नक्की शेअर करा ✅ Buy Now

आयुष्याच्या अखेरीस ************** आयुष्यभर कष्ट केलीत पण मनासारखे जगता आले नाही राब राब राबत गेलो पण माणस् कळली नाहीत  ईच्छा साऱ्या दुर ठेवून आयुष्यभर गरज सर्वांची पुर्ण करत राहीलो स्वतःसाठी कमी मात्र दुसऱ्यांसाठी जास्त  जगलो नोकरी असेपर्यंत सारकाही सुखासीन असतं त्यानं संजय धनगव्हाळ धुळे ९४२२८९२६१८ _____________________________________ टिप : -{ लेख कसा वाटला कमेंट मध्ये नक्की कळवा }-  सदर लेख आवडल्यास नक्की शेअर करा ✅

_________________________ जगणे कठीण होते बरेच भोगुन झाले  खुप जगायचे होते थोडे राहून गेले नजरा बऱ्याच होत्या जखमा देत होत्या लक्तरे या देहाचे कितीदा पाहुन झाले विस्कटलेले आयुष्य थोडे शिवायचे राहून गेले किती हात होते किती घात होते  गर्दीतून स्पर्श किती झेलून झाले लज्जेला थोडे झाकायचे राहून गेले किती धावत होते किती पहात होते खेळ वासनेचा खेळून किती वार केले आक्रोशालाही थोडे शांत करायचे राहून गेले किती आकृत्या  विकृत झाल्या किती बळी गेल्या मेणबत्तीचेही कितीदा  वितळून झाले निषेधाचेही थोडे  निषेध करायचे राहून गेले धाव जोरात होती पळवाट कुठेच नव्हती वेदनेलाही ठार करून शिल वेशीवर टाकून गेले अमानुषतेलाही थोडे समजावयाचे राहून गेले संजय धनगव्हाळ धुळे ९४२२८९२६१८ _____________________________________ टिप : -{ लेख कसा वाटला कमेंट मध्ये नक्की कळवा }-   सदर लेख आवडल्यास नक्की शेअर करा ✅

 🙏🏻😊 सोडून द्यावं 😊🙏🏻 🍁 एकदोन वेळा समजावून  सांगूनही पटत नसेल तर समोरच्याला समजावणं *सोडून द्यावं* 🍁 🍁 मुलं मोठी झाल्यावर स्वतंत्रपणे  निर्णय घेत असतील  तर पाठीमागे लागणं  *सोडून द्यावं* 🍁 🍁 मोजक्याच लोकांशी ऋणानुबंध जुळतात, एखाद्याशी नाही पटलं तर बिघडलं कुठं *सोडून द्यावं* 🍁 🍁 एका ठराविक वयानंतर  कोणी नावं ठेवली तर मनावर घेणं  *सोडून द्यावं* 🍁 🍁 आपल्या हातात काही नाही, हा अनुभव आल्यावर इतरांची वा भविष्याची चिंता करणं  *सोडून द्यावं* 🍁 🍁 इच्छा आणि क्षमता यात फार अंतर पडू लागलं तर स्वतःकडून अपेक्षा करणं *सोडून द्यावं* 🍁 🍁 प्रत्येकाचं जीवनचित्र वेगळं,  आकार, रंग सगळंच वेगळं म्हणूनच म्हणतो तुलना करणं  *सोडून द्यावं* 🍁 🍁 आयुष्याने एवढा अनुभवाचा खजिना देऊन संपन्न केल्यानंतर रोज जमा खर्चाची मांडणी करणं   *सोडून द्यावं* 🍁 *समजलं तर ठीक नाहीतर हे ही सोडून द्यावं* 🙏🏻🙏🏻 ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ टिप : -{ लेख कसा वाटला कमेंट मध्ये नक्की कळवा }-  सदर लेख आवडल्यास नक्की शेअर करा ✅

     विषय :- स्वप्नभंग   लाख मोलाचे अश्रू माझे आठवणीत तुझ्या किती रडत बसू ? नाही आधार तुझा डोळे पुसावया मग का तरी मी तुझ्यावर रुसू ? जन्मोजन्मीची गाठ आपुली ती सत्य वचने दिलंस तू मला हातात हात तुझा नी माझा प्रेम माझं कळलं तरी काय तुला ? बाबांच्या शब्दाबाहेर जाण्याची हिम्मत तरी का नव्हती  तुझ्यात बोलके नव्हते तुझे डोळे तरीही नजरेने घायाळ केलंय तुझ्या प्रेमात स्वप्न भरले ते डोळ्यांत माझिया दोघांच्या प्रेमळ सुखी संसाराचे मला कधी का कळालेच नाही ? फसवे होते सगळं फक्त एकट्याचे शेवटी एकांतात पडली मी अशी बघत बसली सख्या वाट तुझी खऱ्या प्रेमात स्वप्न नक्की भंगतेच चूकभूल असावी त्यात थोडी माझी स्वप्नांना अशी कुरुवाळीत मी दुरावा तो अंतरीचा अपुल्यात स्वप्नभंग करुनिया माझे तू  कधीचा राहिला ना आता माझ्यात कु. सोनाली कोसे, डोंगरगाव ( बुज.) ___________________________________________ टिप : -{ लेख कसा वाटला कमेंट मध्ये नक्की कळवा }-   सदर लेख आवडल्यास नक्की शेअर करा ✅

*मीच फक्त चांगला आहे*  *बाकी सगळे वाईट*  *तुम्हीच सांगा ही भूमिका*  *Wrong आहे का Right ?* *स्वतःला " हिरो " ठरवतांना* *दुसऱ्याला " व्हिलन " करू नको*  *विनाकारण गाऱ्हाणे करत*  *इकडून तिकडे फिरू नको*  *पुढच्या क्षणी काय घडणार* *कुठे कुणाला माहीत असतं*  *विकेट कशी , कधी पडणार*  *कुणालाही ठाऊक नसतं* *अपॉइंटमेंट घेऊन कधी* *यमराज घरी येतो का ?* *गयावया केली म्हणून* *कुणाला सोडून देतो का ?* *यमा,तुझ्या रेड्यावर मी* *डबलसीट बसणार नाही*  *ठीक आहे बसू नकोस*  *असं कधीच असणार नाही*  *मनात असो किंवा नसो* *यमाच्या मागे बसावंच लागतं* *श्रीराम जयराम म्हणत म्हणत*  *मसनवाट्यात जावंच लागतं*  *चोवीस तासाच्या आत तुला* *रॉकेल टाकून फुकुन देतील* *कवटी फुटो न फुटो* *घरी लवकर पळून जातील* *मूर्ख माणसा,त्याच्यामुळे*  *प्रत्येक क्षण जगून घे* *सखी सोबत पावसा मध्ये*  *चिंब चिंब भिजून घे* *घर घर ,काम काम* *चोवीस तास तेच ते*  *इतकं सोनं , तितके पैसे* *वेड्या माणसा सोडून दे* *घण्याच्या बैला जागा हो*  *थोडी तरी मजा कर*  *हिरव्या हिरव्या झाडा सोबत*  *कधी तरी दोस्ती कर*  *दशम्या , धपाटे , पिठलं ,भाकर

आपल्या ग्रूपची गोष्टच न्यारी, प्रत्येकाची आवड जगावेगळी, प्रत्येक सभासदाचा रंग वेगळा, प्रत्येक रंगाची छटा निराळी.  कुणी फक्त सुप्रभात म्हणून गायब,  तर कुणी प्रत्येक पोस्ट वर स्मायली, कुणी करे व्हिडिओ चा भडिमार, तर कुणाची सकाळ सुविचाराने झाली. कुणी ज्ञानदानासाठी आसुसलेला,  तर कुणाची वृत्ती सदा धार्मिक कुणी हास्यरसात बुडवून घेई,  तर कुणाची पोस्ट मार्मिक, कधी आजीबाईंचा बटवा उघडे, तर कधी बोधप्रद कथा,  कधी कोडी असोत किंवा तत्त्वज्ञान, तर कधी गृहिणींची व्यथा.  हर तर्हेचे मनोरंजन करण्याचा,  वसा जणु घेतला आपण, कधी कुणाला येवू देणार नाही, कंटाळा किंवा एकटेपण. लोभ आहेच तो व्हावा वृद्धिंगत, आपल्या माणसांची ही लोभस संगत.🙏🏻🙂 टिप : -{ लेख कसा वाटला कमेंट मध्ये नक्की कळवा }- सदर लेख आवडल्यास नक्की शेअर करा ✅

*शरीर मृत होण्या आधीच आलिंगन द्या* *आयुष्य खूप छोटं आहे* *भांडत नका बसू*  *डोक्यात राग भरल्यावर*  *फुटणार कसं हसू ?* *अहंकार बाळगू नका*  *भेटा बसा डोला*  *मेल्यावर रडण्यापेक्षा* *जिवंतपणी बोला*  *नातं आपलं कोणतं आहे* *महत्वाचे नाही* *प्रश्न आहे कधीतरी* *गोड बोलतो का नाही ?* *चुका शोधत बसाल तर* *सुख मिळणार नाही*  *चूक काय बरोबर काय* *कधीच कळणार नाही*  *काहीतरी खुसपट काढून उगीच नका रुसू* *आयुष्य खूप छोटं आहे भांडत नका बसू .....ll 1 ll* *चल निघ चालता हो* *इथे थांबू नको* *हात जोडून विनंती आहे* *अशी भाषा नको* *दारात पाय नको ठेऊ*  *तोंड नाही पहाणार*  *खरं सांगा असं वागून*  *कोण सुखी होणार ?* *तू तिकडे आम्ही इकडे* *म्हणणं सोपं असतं* *पोखरलेलं मन कधीच*  *सुखी होत नसतं* *सुखाचा अभास म्हणजे*  *खरं सुख नाही*  *आपलं माणूस आपलं नसणे* *दुसरं दुःख नाही*  *करमत नाही घरी म्हणून गाळू नका आसु* *आयुष्य खूप छोटं आहे* *भांडत नका बसू ....ll 2 ll* *एकतर्फी प्रेम करून* *उपयोग आहे का ?* *समोरच्याला आपली आठवण* *कधी तरी येते का ?* *नातं टिकलं पाहिजे असं* *दोघांनाही वाटावं* *कधी गायीने कधी वासराने*  *एकमेकाला चाटा

प्रभु तू दयाळू कृपावंत दाता  दया मागतो रे तुझी मी अनंता जगविण्यास देहा दिली एक रोटी  नमस्कार माझे तुला कोटी कोटी  वासना कशाची नसे अन्य चित्ता तुझ्या पावलांशी लाभता निवारा  निघे शीण सारा मिळे प्रेमधारा  सर्व नष्ट होती मनांतील खंता ज्ञान काय ठावे मला पामराला  मनी शुद्ध माझ्या असे भाव भोळा  तुझे नाम ओठी नको वेदगीता ________________________________________ टिप : -{ लेख कसा वाटला कमेंट मध्ये नक्की कळवा }-   सदर लेख आवडल्यास नक्की शेअर करा ✅

विस्कटलेले आयुष्य ****************** जगायच होतं तिला कोरकरकरीत आयुष्य तिच्या राजकुमारासाठी नी् नवरी होवून तिला नव्या घरचा उबंरठा ओलांडायचा होता पण या माणसांच्या गर्दीत विटाळलेल्या नजरांनी तिच्यावर घाव घातला आणि भातुकलीचा खेळ नको त्या उंबरठ्यावर आणून सोडला ती रडत होते ओरडत होते आक्रोश तिचा कोणीच  एकत नव्हते तिची वेदनाही कोणालाच कळत नव्हती आयुष्याचे लक्तरे होतांना ती रोज नव्याने पहात होती कुठे कसा मांडावा भातुकलीचा खेळ तिलाच कळत नव्हते विस्कटलेले आयुष्य ती रोज जगतं होते जगावं कि मरावं  प्रश्न तिच्यासाठी गंभीर होता त्या गुलाबी मंबईचा उंबरठाही तिला ओलांडता येत नव्हता जेव्हा जेव्हा ती  सुर सनईचे एकायची  तेव्हा झाकून घ्यायची देहावरचे शापित स्पर्श आणि घरावरून जाणारी  लग्नाची वरात ती दारात ऊभी राहून पहायची जणू तिला घ्यायला राजकुमार आलाय म्हणून एकसारख बघायची संजय धनगव्हाळ धुळे ९४२२८९२६१८ ________________________________________ टिप : -{ लेख कसा वाटला कमेंट मध्ये नक्की कळवा }-  सदर लेख आवडल्यास नक्की शेअर करा ✅

' एकदा तरी ' एकदा तरी.. स्वप्नात माझ्या येउन जा, वेदना 'ती' देऊन  भावना माझ्या रिझवून जा, मन वेडे, गीत तुझेच गाते चांदण्यात, शब्दांचा गोडवा त्यांना देऊन जा, रुप तुझे, साठवले नजरेत रंग त्यात भरवून जा, सामावलेली आठवणीत तू, आठवणींना माझ्या एकदा झूलवून जा, एकदा तरी... स्वप्नात माझ्या येऊन जा.             मंगेश शिवलाल बरई.          हिरावाडी, पंचवटी, नाशिक-४२२००३. _____________________________________ 'तुझ्या श्वासांना...' तुझ्या श्वासांना विचार ते मला विसरले का ? काया देऊन त्यांनी... प्राण माझे, विकत घेतले का ? प्रेमाचं कोडं त्यांना जमलं का ? ह्रुद्यातलं, भावविश्व अगदीच आटलं का ? माझ्या स्वप्नातली नायिका स्वप्नातच राहीली का ? प्रीतीत, काही घडीची प्यास बुजवली का ?                      मंगेश शिवलाल बरई.                हिरावाडी, पंचवटी, नाशिक ४२२००३.              ______________________________________ ' तमन्ना ' धुंद असू दे, कविता तुझी, शब्दात हरवण्यासाठी, गंध असू दे, प्रितीला तुझ्या, यौवनात माझ्या दरवळण्यासाठी, पंख असू दे, भावनांना तुझ्या, ह्दयात माझ्या भरा

ज्ञान,धन,बल,सत्ता- या भ्रमाच्या भोपळ्यांना भुलून ज्ञानेश्वर, तुकाराम, एकनाथ, रामदास सारख्या अनेक संतांनी स्वानुभूतीने सांगितलेले सत्य दुर्लक्षून शिवाजी महाराज,ज्योतिबा फुले, भगवान बुध्द, डॉ.बाबासाहेब यांच्या साक्षात कृतियुक्त जीवनाच्या तत्वज्ञानाचा आपल्याच सोयीचा अर्थ लावून त्याचाही बाजार मांडणाऱ्या स्वार्थांध धृतराष्ट्राचा वारसा हक्क जपणाऱ्यांकडून-- माझ्या अस्तित्वावरच प्रश्नचिन्ह लावून, काल-परवापर्यंत माझ्यावर श्रध्दा ठेवणाऱ्यांना अंधश्रध्दाळूचे लेबल लावण्याचे प्रमाण  तराजूच्या तागड्यात जडच झाले-- आणि तराजूचाच समतोल बिघडला. जीवांच्या जन्मापासूनच त्यांची सोबत करणारा मी श्वासरुपात सो ऽ हम सो ऽ हम तो मी आहे!तो मी आहे! अशी हर एक श्वासागणिक साक्ष देत असुनही -- मायाजालाच्या भ्रमाने भ्रमित होऊन मलाच नाकारणाऱ्या भ्रमिष्टांसाठी माझे अस्तित्व सिध्द करणे मला क्रमप्राप्त आहे. म्हणूनच फक्त म्हणूनच आता चेंडू (कोरोनारुपात) त्यांच्या कोर्टात उसळून येत आहे! येत आहे!!                     निर्मिती:- रा.र.वाघ,धुळे. (मो.नं.७५०७४७०२६१) ________________________________________

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ हे भारत माता... हे भारत माता, तू जाग आता, करतोय आम्ही आज साजरा, दिवस तुझ्या स्वातंत्र्याचा, वावटळं आली अनेक तरी... नाही झाला कमी मान आमच्या तिरंग्याचा, हे भारत माता, तू जाग आता, गरीबी, लाचारी, भ्रष्टाचार, असले तरी 'माणूस' डगमगला नाही कधी, झाला जागा तो तुझ्यासाठी, सुखाचे स्वप्न त्याचे रंगवण्याआधी, फक्त त्याच्यासाठी... हे भारत माता, तू जाग आता, हे भारत माता,  तू जाग आता, होतीस तु जेव्हा पारतंत्र्यात, केले आम्ही तेव्हा तुझ्या स्वातंत्र्यासाठी आमच्या जिवाचे रान, आज मात्र, विसरत चाललो आम्ही त्यांचे बलिदान, जाग आणण्यासाठी त्यांना... हे भारत माता, तू जाग आता... तू जाग आता...      मंगेश शिवलाल बरई.           हिरावाडी, पंचवटी, नाशिक-४२२००३. 📞फोन .९२७१५३९२१६.

हे वर्ष अमृताचे.... नांदो सदा निरंतर...स्वातंत्र्य भारताचे राहो सदा चिरंतर..हे वर्ष अमृताचे ध्वज उंच उंच जावा..डौलात तो डुलावा अन् धर्म भारताचा....विश्वात थोर व्हावा .राखीन हीत माझे...होऊन आत्मनिर्भर चालेल देश माझा....साऱ्या जगाबरोबर ..या माय हिंदवीची..गाईल विश्व महती नाही तिच्या प्रमाणे..कोणी कुठेच जगती  ..वाहून देह माझा..करणार देशभक्ती. बलवंत ही उद्याची..भारत महान शक्ती... मुक्तासुत... अर्थात योगेश चाळके

कळ्यांनी डंख सोसावे,किती अन् का कुणासाठी? फुलांनी दुःख भोगावे,किती अन् का कुणासाठी? जरी आहेच लिहलेली,व्यथा माझ्या कपाळावर विषाचे घोट मी प्यावे,किती अन् का कुणासाठी? जगाला सांगतो आहे,तशी मी वाजवी दुःखे मुखवटे रोज बदलावे,किती अन् का कुणासाठी? किती अंधारली आहे,मनाच्या आतली दुनिया उराशी दीप लावावे,किती अन् का कुणासाठी? बुडाल्या आसवांमध्ये,सुखाच्या कागदी होड्या मनाचे पान फाडावे,किती अन् का कुणासाठी। वयाचा एक टप्पा अन् ,ऋतू गंधीत देहावर तिने डोळ्यांत लाजावे,किती अन् का कुणासाठी?